In veel landen is het de enige sector die tijdens de pandemie zonder onderbreking is blijven functioneren. Ondanks de daling van de wereldhandel en de moeilijkheden die het virus met zich meebrengt, is de landbouw in staat geweest zijn uitvoer te verhogen en zijn strategische rol te bevestigen.
We vieren Wereld Landbouw Dag – gisteren, woensdag 9 september – tijdens één van de ergste crises in het geheugen. De pandemie heeft geleid tot meer armoede, ongelijkheid en sociale wanhoop en zal blijven leiden tot meer armoede, ongelijkheid en sociale wanhoop, en toch is de productie of de voedselvoorziening niet gestopt.
Gedurende de afgelopen maanden, hebben vele Latijns-Amerikaanse en Caribische landen voldoende geproduceerd om de wereld te kunnen voeden, om zodoende de wielen, die van vitaal belang zijn voor het leven, draaiende te houden.
Het is duidelijk dat dit niet het moment is voor voldoening, maar een tijd waarin we erop moeten aandringen dat deze sector die structurele oplossingen biedt voor de ernstigste problemen van de menselijke beschaving, de hoogste erkenning en prioriteit krijgt in de openbare agenda’s.
Armoede, ongelijkheid, werkloosheid, voedsel- en voedingsonzekerheid, gezinsontbinding, massale migratie en milieuproblemen: de oplossing of beperking van al deze kwesties kan een gemeenschappelijke noemer hebben. Deze gemeenschappelijke noemer is de landbouw, die een intrinsiek aspect is van oplossingen voor een verontrustende realiteit.
Van nature is de landbouw hervormbaar en is samen met onderwijs, de meest efficiënte optie om structurele armoede in de rurale gebieden aan te pakken. Bovendien kan het in combinatie met productieprocessen of territoriale ontwikkelingsplannen, die tot uiting komen in de moderne technische samenwerking, ook worden gezien als een doeltreffend sociaal beleid.
Het is ook een essentiële motor voor ontwikkeling, vanwege de belangrijke interactie met de wetenschap en het intensieve gebruik van technologie. Bovendien versterkt het de positie van Latijns-Amerikaanse en Caribische landen op de wereldmarkt, gebaseerd op de ongeëvenaarde rijkdom aan natuurlijke hulpbronnen in de regio, verrijkt met productie- en ondernemerscapaciteiten die we moeten perfectioneren, door sociale, ecologische en technologische dimensies op te nemen.
Deze dramatische periode is ook een passend moment om opnieuw te kijken naar rurale gebieden als gebieden van kansen en sociale vooruitgang, die zal vragen om passende institutionele structuren, een nieuwe generatie van overheidsbeleid voor de gezinslandbouw en het vergemakkelijken van de toegang tot digitale technologieën, om al onze boeren in staat te stellen hun productie te verhogen en hun inkomen.
Met zijn productiekoppelingen is de landbouw, de activiteit die het snelst betere levensomstandigheden kan garanderen en de uitbreiding van diensten op het gebied van onderwijs, justitie, telecommunicatie en infrastructuur voor rurale bewoners kan aanwakkeren, om de problemen op te lossen die leiden tot landelijke vluchten en migratie naar stedelijke centra.
Deze doelstellingen zijn belangrijke aspecten van de nieuwe agenda voor technische samenwerking, die ook de toegang van producenten tot commerciële ketens zal omvatten; de bevordering van de bio-economie; en de slimme industrialisatie van onze samenlevingen, gebaseerd op het gebruik van biologische hulpbronnen, die samen het potentieel hebben om landelijke gebieden om te zetten in een enorme groene fabrieken, die voedsel, bio-energie, biomateriaal en probiotica produceert.
Laten we de waarde van de landbouw vieren en erkennen.
Het moderne concept van de landbouw erkent het als een activiteit die kansen kan creëren. Het is dus, net als duizenden jaren geleden, ons zekerste paspoort voor een betere toekomst.
Manuel Otero, Director General of the Inter-American Institute for Cooperation on Agriculture (IICA) and IICA Goodwill Ambassadors Susana Balbo, Dennis McClung, Jens Mesa Dishington, Rattan Lal, Alysson Paolinelli and Hugo Sigman.