Op de onlangs gehouden Internationale Arbeidsconferentie is er een historische resolutie aangenomen door de afgevaardigden, dat inhoudt dat alle lidstaten van de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) zich ertoe verbinden het fundamentele recht op een veilige en gezonde werkomgeving te respecteren en te bevorderen, ongeacht of ze de relevante verdragen in dit verband hebben geratificeerd. Hiermee is het principe van een veilige en gezonde werkomgeving toegevoegd aan de fundamentele beginselen en rechten op het werk.
Tot voor kort waren er vier categorieën van fundamentele beginselen en rechten op het werk, namelijk:
- Vrijheid van vereniging en de effectieve erkenning van het recht op collectieve onderhandelingen;
- De uitbanning van alle vormen van gedwongen of verplichte arbeid;
- De effectieve afschaffing van kinderarbeid;
- De uitbanning van discriminatie op het gebied van arbeid en beroep.
Het besluit van de conferentie betekent dat veiligheid en gezondheid op het werk de vijfde categorie is geworden.
De fundamentele beginselen en rechten op het werk werden in 1998 aangenomen als onderdeel van de ILO-verklaring over de fundamentele beginselen en rechten op het werk. Krachtens die Verklaring verbinden lidstaten zich ertoe deze beginselen en rechten te respecteren en te bevorderen. De aangenomen resolutie verklaart dat het Verdrag inzake Veiligheid en Gezondheid op het Werk, 1981 (No. 155) en het Verdrag inzake Bevordering van Veiligheid en Gezondheid op het Werk, 2006 (No. 187) zullen worden beschouwd als fundamentele verdragen in de zin van de ILO-verklaring over fundamentele beginselen en rechten op het werk van 1998, zoals gewijzigd in 2022. Deze twee verdragen beschrijven de kernprincipes en rechten op het gebied van veiligheid en gezondheid op het werk (OSH) en dienen als basis voor de meer geavanceerde veiligheid- en gezondheidsmaatregelen.
Tegen deze achtergrond is het belangrijk dat regeringen, werkgevers, werknemers, OSH-professionals en andere belanghebbenden, die betrokken zijn bij besluitvormingsprocessen, goed geïnformeerd zijn over de implicaties van de opname van het recht op een veilige en gezonde werkomgeving als grondbeginsel en recht op het werk bij het opstellen en uitvoeren van OSH-beleid en -programma’s. Het vitale belang van veiligheid en gezondheid op het werk is overtuigend aangetoond door de Covid-19-pandemie en de diepgaande en transformerende impact ervan op de wereld van werk.
Suriname heeft de ILO-Verdragen No. 155 en No. 187 nog niet geratificeerd. De Wet Arbeidsomstandigheden (Arbowet) die nu in DNA is voorgelegd is voornamelijk op deze 2 verdragen gestoeld. Suriname zal vanwege de aangenomen resolutie en de wijziging van de ILO Verklaring van 1998, ondanks het die verdragen niet heeft geratificeerd, gehouden zijn om als lidland deze twee ILO-instrumenten te respecteren en zal ons land daaromtrent jaarlijks moeten rapporteren totdat ze die verdragen heeft geratificeerd. Thans treft het ministerie van AWJ, voorbereidingen voor ratificatie van de twee bedoelde verdragen.